مقاله درمان دردهای ناشی از آسیبهای نخاعی

مقاله درمان دردهای ناشی از آسیبهای نخاعی

درد ناشی از آسیبهای نخاعی (SCI)[1] یكی از مشكلاتی است كه هیچ درمان مشخصی و واحدی در طولانی مدت روی آن كارساز نمی باشد. این درد بطور گسترده ای به انواع دردهای حسی (عضلانی اسكلتی و احشایی) و لرزوپاتیك (بالای سطح، هم سطح و زیرسطح) تقسیم یم شود. مكانیزم های مختلفی برای هر یك از این انواع مطرح می باشد. احتمال اینكه بتوان با بررسی های موشكافانه این مكانیزم ها به راه حل های درمانی بهتری دست یافت وجود دارد. درمان های متعدد دارویی و غیردارویی در این رابطه اعمال شده اند لیكن فقط تعداد اندكی از آنها در بررسی های كنترلة اتفاقی قرار داشته اند. در این مقاله به بررسی درمان درد ناشی از اكلپ های نخاع می پردازیم.

درمان های دارویی

مطالعات كنترلة تلفاتی (RCT)[2] امروزه به عنوان استاندارد طلایی مطالعات بالینی و روش های كنترل درد شناخته می شوند. از 8 مطالعة كنترله اتفاقی لوسوكور در رابطه با درمان درد پس از آسیب های نخاعی، چهار مورد منفی بوده اند. تعداد كم نمونه های هر مطالعه (7 تا 21) احتمال بروز اشتباه نوع II (آزمایش به اندازه ای نیست كه یك تاثیر مثبت واقعی را كشف كند) در آنها را قوت می بخشد. بهمین دلیل در حال حاضر بهترین منابع موجود گزارشهای مروری و مطالعات غیركنترله می باشند.

ضدافسردگی ها

مطالعات بیشماری تاثیر مثبت داروهای ضدافسردگی را در شرایط درد مزمن لوزوپاتیك محیطی نشان داده اند. در تنها مطالعة كنترله اثر دارویی ضدافسردگی بر درد ناشی از آسیب های نخاعی Daridoff و همكارانش كشف كردند ترازودون، یك مهاركنندة برداشت دوبارة ئروتونین در غشاء پیش سیناپسی، هیچ ترجیحی بر دارونما در درمان لرزش قشر و احساس سوزن سوزن شدن نداشته است. عوارض ترازومون عبارت بوده اند از گیجی، دهان خشك، سرگیجه، افزایش اسپاتیسیتی، و احتباس ادرار. Heilporn در مطالعه ای غیر كنترله به این یاخته دست پیدا كرد كه 8 نفر از 11 نفر مبتلا به درد ناشی از آسیب های نخاعی كه دردهای بیشتر داشتند به خوبی به درمان روزانة ملیتراسن[3] (150 میلی گرم خوراكی) و فلوپنتیكسول[4] (3 میلی گرم خوراكی) پاسخ دادند. و همكارانش نیز نشان دادند كه 25 نفر از 33 نفر بیمار مبتلا به درد آسیب های نخاعی كه انواع مختلفی از درد را تجربه می كرده اند به تسكین رضایت دهنده ای با رژیم دارویی آمی تریپتلین و كلونازپام بهمراه یكی از روش های استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هیدروكسی تریپتوفان بهمراه TENS و یا تحریك نخاع دست یافته اند. دو گزارش موردی نیر تاثیر مخلوط داروهای ضدافسردگی و ضد تشنج را روی دردهای نوروپاتیك ناشی از آسیب های نخاعی نشان داده اند.

ضدتشنج ها

داروهای ضد تشنج از سال 1960 در درمان درد استافده شده و در مواردی مثل نوراثری تری ژمینال، نوروپاتی دیابتی، و پروفیلاكسی میگرن كاربرد دارند. در تنها مطالعة كنترله ای كه روی موضوع درد ناشی از صدمات نخاعی انجام گرفته است، Drewes و همكارانش به تاثیر مثبت غیر ارزش مندی در رابطه با كنترل درد و امرویت دست پیدا كرده اند.

[1] - Spinal Cord Injury[2] - Randomized Controlled Trials[3] - Melitracen[4] - Flupenthixol

كلونیدین

اطلاعات بسیار كمی در مورد تایر كلونیدین كه یك اگونیست آلفا دو آدرنژریك است، برروی درد ناشی از صدمات نخاعی وجود دارد. در مطالعه ای كنترله كه توسط Siddall انجام شده است و در بالا توضیح داده شد، كلونیدین انتركال بهمراه مورفین انتركال آثار ضد درد داشته اند. Glynn و همكارانش گزارش دادند كه 10 بیمار از 15 بیمار كه برای درد لوزوپاتیك ناشی از صدمات نخاعی 150 میكروگرم كلونیدین اپیدورال دریافت كرده بودند كاهش شدت درد داشته اند. Petros و Wright بیمار مبتلا به پاراپلژی ای در اثر ضایعه نخاعی را توصیف كرده اند كه با كلونیدین اپیدورال تسكین قابل توجه و با كلونیدین خوراكی تسكین نسبی در درد خود داشته است. استفاده از انفوزیسون انتركال مورفین بهمراه كلونیدین آثار قابل توجهی روی درد مركزی مداوم و تیركشنده در یك بیمار پس از ضایعه نخاعی تروماتیك داشته استو مخلوط با كلوفن انتركال (اگونیستGABAB) و كلونیدین باعث بهبود اسپاسم های مقعدی دردناك در یك بیمار مبتلا به سندروم شریان نخاعی قدامی شده است.

مسدود كننده های كانال پتاسیم

مطالعات متعددی آثار مثبت 4- آمینوپریدین كه یك مسدود كنندة كانال پتاسیم است را در وضعیت نورولوژیك بیماران صدمات نخاعی نشان داده اند. بعضی از این مطالعات درد را به عنوان یافته ثانویه درظنر گرفته اند. در یك مطالعه اتفاقی، دوسویه كور، ضربدری تیتراسیون دٌز 4- آمینوپریدین در روی 25 بیمار مبتلا به ضایعات نخاعی با ضایعات غیركامل، داروی فوق هیچ اثر مثبت ارزشمند آماری ای روی درد موجود نداشته است. 

اگونیستهای گیرندة گابا

مطالعات حیوانی نشان می دهند كه كاهش تاثیر مهاری انتقال عصبی وابسته به گابا در درد نوروپاتیك دیده می شود. ماكلوفن كه یك اگونیست گیرنده GABAB ایت در یك مطالعه كنترله و چندین مطالعة غیركنترله در رابطه با درد ضایعات نخاعی بررسی شده است. Herman اثر 50 میكروگرم باكلوفن انتركال را در 7 بیمار دچار درد و اسپاتیستی در اثر مولتیپل اسكلروز، آبسه اپی دورال اسپانیال و میلیت ترانورس در یك مطالعه اتفاق دوسویه كور بررسی كرده است.